Kim był architekt BARU PRZYSTAŃ ?   Mgr inż. arch. BRUNO WANDTKE Architekt – Twórca upr. Min. Kult. i Sztuki Nr 827 z 16.01.86 Rzeczoznawca Towarzystwa Urbanistów Polskich Nr 315/86   Urodził się 22 kwietnia 1936r. w Sopocie, w rodzinie polskiego kolejarza. W 1962r. ukończył Wydział Architektury na Politechnice Gdańskiej. Tematem pracy dyplomowej było studium obszarów śródmieścia Sopotu z pomysłami na rewaloryzację historycznej zabudowy. Po studiach trafił do Miejskiej, a potem Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej w Gdańsku. Specjalizował się w planowaniu funkcji turystyczno – wypoczynkowej i rewaloryzacji struktur zabytkowych. W swoim dorobku posiadał wiele pierwszych nagród w ogólnopolskich konkursach architektonicznych i urbanistycznych oraz wysokie wyróżnienia ministerialne za wybitną twórczość zawodową.   Projektując plany zespołów Jezior Raduńskich i Jezior Wdzydzkich ,,przy okazji” opracował plan powstającego właśnie najstarszego skansenu w Polsce - Kaszubskiego Parku Etnograficznego we Wdzydzach Kiszewskich.   Był głównym architektem Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. Za troskę w zakresie ochrony środowiska i nadmorskiego krajobrazu otrzymał złoty medal Ministerstwa Ochrony Środowiska.   Z wielkiej miłości do Sopoćkowa - jak nazywał rodzinne miasto - zrezygnował z kariery architekta "na Zachodzie". Z licznych podróży i zleceń zagranicznych (m. in. w Wietnamie i Algierze) zawsze wracał do rodzinnego miasta by bronić jego charakteru przed zakusami władzy i ludzką niepamięcią.   Jego pasją było - między innymi - zbieranie starych pocztówek i dokumentów o Sopocie. Uważał, że na nich najlepiej widać piękną architekturę miasta. Sopocianie znali go z licznych publikacji o historii miasta, głównie w Dzienniku Bałtyckim i Gazecie Wyborczej. Był też autorem kilku książek i albumów o starym Sopocie.   W roku 1993 zaprojektował Bar Przystań na miejscu nieczynnego szaletu publicznego, w lipcu 1994 roku nastąpiło jego otwarcie. Przez kolejne lata we współpracy z architektem - Bar Przystań wciąż się rozbudowywał i wciąż cenne wskazówki i rady Pana architekta były tu uwzględniane.   Pracą twórczą architekt zajmował się zawsze. Jego wielkim marzeniem była odbudowa Domu Zdrojowego przy molu, takiego jaki pamiętał, zanim został spalony przez armię radziecką w czasie wyzwolenia Sopotu w 1945r. Oczekiwał na realizację ciekawej zabudowy i urządzenia cypla molo sopockiego, gdyż w roku 1996 wygrał ogólnopolski konkurs na tę inwestycję. Jedno z jego marzeń już się spełniło, w lutym’2001 otwarto Muzeum Miasta Sopotu, gdzie są eksponowane pamiątki i dokumenty tego regionu. Kilka z nich to właśnie Pana Bruna dary.   Bruno Wandtke jako pierwszy podsunął władzom miasta pomysł budowy tunelu pod ulicą Monte Cassino. Niestety zrealizowany został niezgodnie z jego pomysłem. Uważał, że obecny tunel jest zbyt niski i utrudniać będzie przejazd wysokim wycieczkowym autokarom.   Niestety walka o młyn cystersów zakończyła się jego rozbiórką. Ale nigdy się nie poddawał, wciąż tworzył nowe projekty, miał dziesiątki pomysłów.   Innym marzeniem architekta projektującego na obszarach strefy nadmorskiej była budowa ,,mariny” – portu jachtowego z falochronem i przekopem prowadzącym do bagnistych terenów Parku Północnego. Był to zupełnie inny projekt od powstałej już mariny na sopockim molo.   Gdy ogłoszono ranking z inicjatywy Gazety Morskiej, Urzędu Miasta Sopot i Radia Trefl - o zaszczytny tytuł ,,Sopocianin Stulecia” - Bruno Wandtke wśród 80 – ciu uczestników, zajął II miejsce po historycznej postaci Janie Jerzym Haffnerze – zwanym Ojcem Sopotu. Tak więc z woli czytelników Gazety Morskiej - arch. Bruno Wandtke uzyskał tytuł: ,,Najpopularniejszego Żyjącego Sopocianina Stulecia”. Od władz miasta otrzymał dyplom i Medal 100-lecia Sopotu.   O rybakach sopockich nigdy nie zapomniał. Uważał, że rybacy są nieodłączną częścią miasta, dlatego wciąż walczył o ludzkie warunki pracy dla nich. Jego autorstwa była fontanna Jasia Rybaka usytuowana w dolnej części ul. Monte Cassino. Niestety - decyzją władz miasta w związku z przebudową Placu Przyjaciół Sopotu - została rozebrana i usunięta. Architekt nigdy nie pogodził się z tą decyzją.   Wyjątkowa kapliczka ,,O szczęśliwy powrót” przy Przystani Rybackiej jest pamiątką pobytu Ojca Świętego Jana Pawła II W Sopocie w 1999r. To arch. Bruno Wandtke jest autorem projektu. Po realizacji projektu w 2000r. kapliczka była dla niego miejscem szczególnie często odwiedzanym. Mówił, że w kapliczce tkwi tajemna siła, pozwalająca mu znaleźć odpowiedź na wiele życiowych pytań.   Po wielu latach aktywnej pracy w zawodzie architekta przeszedł na emeryturę, ale w dalszym ciągu projektował w zaciszu swojej domowej pracowni. Zawsze mówił, że bez rysowania nie mógłby żyć. Ważne, że zawsze znajdował w tym wielką satysfakcję i radość.   Niestety stan zdrowia coraz bardziej ograniczał jego możliwości twórcze. Wiele lat zmagał się dzielnie z chorobami coraz bardziej poważnymi. Cierpienie znosił z godnością nie skarżąc się i nie udając. Zawsze towarzyszył mu uśmiech, ufność do ludzi i wiara "o szczęśliwy powrót".   Architekt Bruno Wandtke zmarł w sopockim hospicjum Św. Józefa w dniu 21 grudnia 2010r. Urna z prochami została złożona w dniu 29 grudnia 2010r. w grobie Rodziny Wandtke na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.   Przez te wszystkie lata naszej współpracy łączyła nas nić prawdziwej przyjaźni. Dla nas Bruno był nie tylko architektem. Dla nas to człowiek wyjątkowo dobry i skromny, wielki talent i wrażliwość, ogromny talent architektoniczny, "do bólu" uczciwy i serdeczny.   A dla Sopotu? Jak to ludzie mówią "o dużym i pojemnym sercu" dla swojego miasta i jego mieszkańców.   Dziękujemy Przyjacielu, Nauczycielu nasz... za wszystko! Sercem myślałeś i pojmowałeś świat, dziękujemy, że mogliśmy być Twoimi przyjaciółmi! Cześć Twojej pamięci! Spoczywaj w spokoju.